ÖLÜM oruçları dünya gündeminde her zaman önemli bir yer tutmuştur. Özellikle anlamı ve misyonu olan isimlerin ölüm oruçları. Mesela, Hintli lider Gandi'nin ölüm orucu dünyayı sarsan bir etki yapmıştı.

   Kur'an, birçoğumuzun hiç farkında olmadığı, ama üzerinde durulduğunda çok altı çizilesi anlamlar taşıdığının görüleceği bir oruçtan daha söz etmektedir. Bu, başlığımızda verildiği şekliyle "sükût orucu" veya daha açık bir deyimle "suskunluk oru-cu"dur. Bu orucu ilk uygulayan insan ise Hz. Meryem'dir. (bk. Meryem suresi, 26-33) Hz. Meryem, babasız peygamber Hz. isa'ya hamileliği sırasında uğradığı hakaret ve iftiralara karşılık vermek üzere iken sükût orucu emrini almıştır. Sükût orucunun tüm esprisi işte bu noktada aranmalıdır.
Sükût orucu, konuşması kıyametler koparacak büyük ruhların susmasıyla vücut bulan bir oruçtur. Bu oruçtan söz edebilmek için, her şeyden önce, ortada büyük emanet (siz buna misyon, mesaj diyebilirsiniz) taşıyan bir benlik olacak, taşınan emanetin kıymeti bilinmeyecek, emanet taşıyıcıya iftira, zulüm ve hıyanet sergilenecek, emanet taşıyıcının konuşması "domuzun boynuna inci gerdanlık takmak" (Süleyman el-A'meş'in sözü) türünden bir abes haline gelecek... işte bu durumda "sükût orucu" farz olmaktadır.

   "Sükût orucu" adını hakkıyla almış bir suskunluk, bir toplum için en büyük felakettir. Çünkü böyle bir oruç, topluma can verecek, yarınların mutluluk üzerine kurulmasına ışık tutacak düşünce, iman ve ufuk devlerinin konuşmaması anlamına gelmektedir. Bunun sonucu, toplumun karanlığa gömülmesi olur.

    Sükût orucuna en çok, nankörlüğe uğramış mustarip aydınlar başvurur. Her biri birer boyut yükseltici olan dehaların konuşmak yerine susmayı, meydana çıkmak yerine köşeye çekilmeyi yeğlemeleri kıyamet alâmeti kadar önemli bir sinyaldir. Bir sinyal ki, artık yaratıcı ve erdirici kelamın dinlenmediğini, iyiyi ve doğruyu gösterenlerin horlandığını, ahmaklık ve aymazlığın ortalığı sardığını ve sonuç olarak da bela girdabının eşiğine gelindiğini gösterir.

KÖRLER ÇARŞISINDA AYNA SATMAM!

   Şunu asla ve asla unutmayalım: Bir iman ve düşünce adamını baskı, açlık, zulüm, manipülasyon ve benzeri şeyler susturamaz. iman ve düşünce devini bir tek şey susturur: Kitlenin körlük ve nankörlüğü. Şiirin ve imanın ölümsüzlerinden biri olan Mehmet Âkif, buzlu kış günlerinde palto bulamamaktan asla şikâyetçi olmamış ama "kubbenin sa-ğırlığı"ndan şikâyetçi olmuştur. Bir iman ve düşünce adamı, tüm baskı ve zulümlere karşı koyar ama uğruna çile çektiği bir kitlenin sağırlığı, aymazlığı, vurdumduymazlığı onu perişan eder; kolunu-kanadını kırar. Ve sükût orucunu yeğlemek zorunda bırakır.
Sadece fizik varlığımın değil, fikir ve irfan mirasımın da kaynağı, en büyük hocam olan babam bir gün bana şöyle demişti:
"En dikenli kader, körler çarşısında ayna satmaya mecbur olmaktır, oğlum!"

   Sükût orucu, körler çarşısında ayna satmak durumuna düştüğünü fark eden ufuk adamlarının susmayı yeğleme kararına varmalarını ifade ediyor.
Tarih bize gösteriyor ki, bir ülkenin ürpe-receği en büyük tehlike, ölüm oruçları değil; körlük, nankörlük ve aymazlığın kahrını daha fazla çekemeyerek sükût orucuna başlama noktasına gelen gerçek aydınların sessizliğe çekilmeleridir. Sizler ne düşünüyorsunuz bilemem ama bendeniz, bugünlerde "sükût orucu mesajı"nı alanlardan biriyim. Ve gerekirse, hayatımda birkaç kez başvurduğum "sükût orucuyla dinlenme" eylemine yeniden başvuracağım. Sefil hesapların çukurlarında çelik-çomak oynamayı hüner sanan bilcümle "küçük adamlar" sevinçten zıplamaya başlayabilirler